Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΡΙΠΥΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ : ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΑΦΛΑΟΥΡΟ ΣΤΟ ΛΑΝΤΖΟΥΝΑΤΟ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ !

 


Ο Ελληνικός χώρος, σε άλλους καιρούς, σπάρθηκε από κάστρα, που στάθηκαν τα παρατηρητήρια των σημείων του ορίζοντα. Τα κάστρα, κρατούσαν όρθια την ψυχή τους και η πνοή τους απλωνόταν κυριαρχικά σε ψηλά βουνά, φωτεινές πεδιάδες και γλαυκές θάλασσες.Ένα από αυτά τα κάστρα, είναι και το Σαφλαούρο Τριφυλίας.Η ονομασία του είναι Ενετική. Προέρχεται από το San Flauro, που σημαίνει Άγιος Φλώρος. Βρίσκεται δίπλα στο χωριό Λαντζουνάτου, στην κορυφή του κωνικού βουνού Ψηλοπυργάκι, σε υψόμετρο 850 μέτρων. Γύρω του τα βουνά Μπούρα και Προφήτης Ηλίας και κάτω το ιστορικό «Αλώνι» από την εποχή της Τουρκοκρατίας, δίπλα στον Άη-Θανάση, που γιορτάζει το Μάη.
    
Το κάστρο, είναι ένα από τα πιο καλά οχυρωμένα των Κοντοβουνίων. Μικρό σε διαστάσεις, αλλά με θαυμάσια αρχιτεκτονική. Οι διαστάσεις του, ακολουθούν τη φυσική διαμόρφωση του εδάφους, με μεγαλύτερο μήκος τη βόρεια και τη νότια πλευρά, στην οποία βρισκόταν και η πύλη του.   Στις τέσσερις άκρες του, είναι 4 ψηλοί πύργοι, κούφιοι από μέσα που επικοινωνούσαν με τα υπόλοιπα χτίσματα με μυστικές διόδους. Μια από αυτές, είχε πλάτος 5 μέτρα και συνολικό μήκος 100 μέτρα.Πιο δεξιά, σώζεται ένα ψηλό και τετράγωνο χτίσμα, που απ’ έξω μοιάζει σαν έναν ακόμα πύργο. Το εσωτερικό του, επικοινωνούσε με το υπόλοιπο κάστρο, μέσα από μια στενή θολωτή σήραγγα, η είσοδος της οποίας σώζεται. Φαίνεται πως εδώ ήταν η κύρια είσοδος του κάστρου.   Υπήρχαν δυο ακόμα μικρότερες είσοδοι, εκεί που οι ντόπιοι το λένε: «Τρούπα του Αράπη». Είναι όμως αρκετά μικρές και χαμηλές. Η πρώτη, οδηγούσε στη μικρή θολωτή αίθουσα και η δεύτερη, από τη δεξαμενή νερού, οδηγούσε μέσα από μια υπόγεια στοά στο υπόγειο του φρουρίου.
 
Μπαίνοντας κανείς στο μικρό περίβολο του κάστρου, μπορεί να θαυμάσει τη μεγάλη θέα που ξανοίγεται γύρω του, όσο και τα σωζόμενα χτίσματα. Στα δυτικά το χωριό Λαντζουνάτου και στο βάθος οι κορυφές των βουνών Μπούρα και Ψυχρού (το αρχαίο Αιγάλεω).  Στα βόρεια και ανατολικά το χωριό Καλογερέσι, στο βάθος η Κιάφα και η οροσειρά Τετράζι ή Τετράγι (από το τέσσερις άγιοι). Στα νότια, τα Μεσσηνιακά χωριά Παλαιόκαστρο (Ξεροκάσι) και Κορομηλιά (Ζαγάρενα) και στο βάθος, ένα μεγάλο κομμάτι του Μεσσηνιακού κόλπου.
  

Στα ανατολικά υπάρχει μια απότομη και απόκρημνη πλαγιά, γεμάτη από ερείπια σπιτιών και συντρίμμια. Η ύδρευση του κάστρου, γινόταν από δυο τοπικές πηγές, σε πολύ κοντινή απόσταση, η μια στη θέση «Πηγαδούλια», και η άλλη στη θέση «Στρογγύλημα».
  
Το Σαφλαούρο, ήταν ένα κάστρο με μεγάλη στρατηγική σημασία. Ήταν το φυσικό πέρασμα, από την εύφορη πεδιάδα της νότιας Μεσσηνίας προς το κλειστό οροπέδιο της Τριπύλης. Το κάστρο επομένως, έφραζε τη μια από τις τρεις «πύλες» της Τριπύλης και έλεγχε όλα τα χωριά της.  Οι άλλες δυο «πύλες» της Τριπύλης ήταν: Της Κυπαρισσίας, από τη θέση «Ελληνικό» ανατολικά της Μουριατάδας, που ελεγχόταν από το θρυλικό κάστρο της Αρκαδιάς, και αυτή της περιοχής Μάκραινας - Χαλβάτσου, νότια του χωριού Τριπύλα, από το διάσελο του Σκουλαριού.Για την ταυτότητα του κάστρου, έχουν υποστηριχτεί κατά καιρούς, διάφορες απόψεις.
 
 Ο ερευνητής της Μεσσηνιακής Ιστορίας Θεόδωρος Μ. Τσερπές αναφέρει πως, κατά την περίοδο της βυζαντινής κυριαρχίας στη Μεσσηνία και μέχρι το 1205, ένα από τα πολίσματα, που ακμάζανε, ήταν μεταξύ άλλων και ο «Σαφλαούρος», το σημερινό Σαφλαούρο.
  Η μεγάλη σημασία που είχε το κάστρο για τους Βυζαντινούς, φαίνεται και από το γεγονός ότι το Σαφλαούρο ήταν ένα από τα κάστρα που πήρε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος από τον αδελφό του Θεόδωρο Β’, όταν ανακηρύχθηκε Δεσπότης του Μυστρά, το 1443.
  Στα 1463, αναφέρεται στους χωρογραφικούς χάρτες του Κάρλ Χόπφ, υπό Ενετική κυριαρχία. Επίσης, αναφέρεται και στους χωρογραφικούς πίνακες του 1467, αλλά κατεστραμμένο. Που σημαίνει ότι καταστράφηκε κατά τις Τουρκικές επιδρομές στη Μεσσηνία, επί Μωάμεθ Β’, μετά το 1460.
  Οι Ενετοί που το κατείχαν μέχρι τότε, εγκατέλειψαν τη Μεσσηνιακή ενδοχώρα και περιορίστηκαν στα τρία μεγάλα κάστρα της Κορώνης, της Μεθώνης και του Ναβαρίνου, τα οποία χρησιμοποιούσαν μέχρι το 1500.
  
Το Σαφλαούρο, που επιδιορθώθηκε και χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο αυτή από τους Τούρκους, ξαναφτιάχτηκε στη συνέχεια από τους Ενετούς κατά τη δεύτερη και τελευταία περίοδο της Ενετοκρατίας, για να πέσει και πάλι στα χέρια των Τούρκων, στα 1715.  Τα στοιχεία αυτά, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το κάστρο χτίστηκε στη Βυζαντινή περίοδο. Χωρίς αμφιβολία, χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια και από άλλους καταχτητές και αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης και πολέμων ανάμεσα σε Βυζαντινούς Φράγκους, Τούρκους και Ενετούς. Και κατά πάσα πιθανότητα, οι τελευταίοι, μας το παρέδωσαν με τη μορφή που διασώθηκε ως τις μέρες μας.
  

 
 

 
 

 
 
         









 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοσίευση σχολίου
- Παρακαλουμε αφηστε το σχολιο σας στα Ελληνικα και σε κοσμιο υφος.
Σχολια με greeklish και υβριστικου περιεχομενου θα διαγραφονται.
- H Ομαδα Διαχειρισης του Sella News Nemesis Blog δεν αντιπαρατιθεται και δεν συνδιαλεγεται με τους αναγνωστες στο πεδιο σχολιασμου,σχετικα με δημοσιευσεις και αρθρα(με μονη εξαιρεση διαδικαστικα-λειτουργικα θεματα του ιστολογιου).
- Οι αποψεις των αναγνωστων δεν αντιπροσωπευουν τις θεσεις του blog και αποτελουν αποκλειστικα προσωπικες τους τοποθετησεις

H καλύτερη εκδίκηση είναι η λήθη.... Να πνίγεις έναν εχθρό στην σκόνη της μηδαμινότητάς του. ~~ Baltasar Gracian

  Τραγικό το χάσιμο χρόνου να μαλώνεις με έναν  ανόητο και φανατικό που δε νοιάζεται για την αλήθεια, αλλά μόνο για τη νίκη των πεποιθήσεω...